Op 6 oktober maakt het college van Burgemeester en wethouders (B&W) het plan bekend om in de Purmer Zuid-Zuid 500 tot 1500 Oekraïense vluchtelingen te huisvesten langs de Verzetslaan. B&W laat weten waarom dat nodig is: “Het aantal Oekraïense vluchtelingen dat naar Nederland komt, stijgt nog steeds. Vanuit de Rijksoverheid en de regio hebben wij de taak om Oekraïners onderdak te bieden.” Nauwelijks drie dagen later is er een actiegroep; ‘Stopmegaopvanglocatie’. 

Grootschalige opvang, waarom?

In het voorstel schrijft B&W dat Purmerenders overwegend positief zijn over de bestaande kleinschalige opvanglocaties. Maar daar zit ook een andere kant aan: “De huidige voorzieningen; zoals de huisarts, de psychische zorg, het onderwijs en de sociaal maatschappelijke begeleiding staan onder grote druk. Nog meer is niet te dragen voor de buurten, wijken en dorpen. Daarom kiezen wij voor een grootschalige opzet.” 

'Stopmegaopvanglocatie'

Drie weken geleden bestond de actiegroep nog niet eens. Nu kan bijna niemand meer heen om de leus: ‘Stopmegaopvanglocatie’. Woordvoerder van de groep, de heer Simon Rutz, vertelt over het doel. Rutz: “Wij willen het plan tegenhouden. Wij voorzien grote problemen als 1500 getraumatiseerde en gestresste oorlogsvluchtelingen in veel te kleine containerwoningen allemaal op elkaar gepakt op deze locatie worden gehuisvest. Iedereen wil dat Oekraïners actief deelnemen aan de samenleving. Een grootschalige opvang aan de rand van Purmerend werkt dan niet mee."

Rutz: "Er wordt geschermd met tijdelijke woningen. Tien tot vijftien jaar noem ik niet tijdelijk. Als de oorlog in Oekraïne voorbij is, komen er (zo staat het al in de stukken) statushouders. De volgende stap zijn asielzoekers. Daar zijn mensen bang voor."

Twijfel is er ook over de kwaliteit van de woningen. Rutz: "Het gaat om honderden, veel te kleine, container woningen. Dat is toch geen mooi stadsbeeld. Bewoners van de aanpalende wijk vrezen bovendien een toename van verkeer, dat nu alleen bestemmingsverkeer is. Straks komt er doorgaand verkeer bij van en naar het winkelcentrum en de stad.”

Ontbreken van inspraak

Vanaf 3 april zijn er vijf besloten bijeenkomsten geweest. Op 6 oktober heeft de raad besloten de geheimhouding op te heffen. Rutz: “Het ontbreken van openheid en de snelheid waarmee het plan nu door het besluitvormingstraject wordt gejast, roept veel commotie op. Mensen voelen zich niet gehoord en betrokken.” 

Over de communicatie door de gemeente is Rutz al helemaal niet te spreken. “Die is chaotisch en berekenend. Zo hebben alleen bewoners van de Jurgensstraat informatiebrieven gekregen. De bewoners van de straten eromheen, die net zoveel overlast krijgen, zijn niet geinformeerd. De gemeente wil dit bewust klein houden." 

Hoe verder

Simon Rutz realiseert zich dat hij bezig is met een moeilijke klus door de druk die op de besluitvorming staat. “Overleg is ons niet gegund. Na de inspraak op 1 november en de commissie vergadering op 6 november valt het besluit al in de raad van 30 november. Verantwoordelijk wethouder Rotgans (AOV) heeft in de krant laten optekenen dat er contact met ons is geweest voor een gesprek. Wij hebben niets gehoord. Wat de afloop ook wordt; wij hebben een megaklus geklaard."