Hij kreeg les van iconen als Wim Ruska. De 61-jarige judoka Hendrik Koppe. Vorige week behaalde hij zijn 22ste titel. Dit keer won hij het wereldkampioenschap. Maar het succes is hem zeker niet aan komen waaien: het is het resultaat van hardwerken en opoffering.

Zeg je Hendrik Koppe, dan zeg je judo en eremetaal. Veel eremetaal. "Tuurlijk denken mensen dat ik weer zal winnen, maar ik moet het wel allemaal waarmaken." We spreken Koppe in onze radiostudio aan de Purmerendse Wilhelminalaan. Het is een week na de laatste overwinning. In Abu Dhabi versloeg hij Taijek Nazriev op beslissing van de scheidsrechter. De halve finale won hij vrij gemakkelijk van Kazach Abishev en ook de finale tegen Ragan was niet al te moeilijk. "Eigenlijk zou de eerste wedstrijd de finale moeten zijn. Dat was de moeilijkste." (Tekst gaat verder onder de foto)

Koppe werd eerder dit jaar gehuldigd vanwege zijn bijzondere sportprestaties. (Beeld: Evert Ruis)

'Vrij mager mannetje'

Hardwerken en vooral niet opgeven, dat kenmerkt Koppe. Als jonge jongen komt hij via zijn vader en oom voor het eerst in aanraking met judo. Of hij gelijk heel goed was? "Het heeft lang geduurd, ik was een nogal vrij mager mannetje. Ik heb altijd moeten vechten om ergens te komen, om iets te bereiken. Dat heeft me gehard en daar kijk ik met tevredenheid op terug. Maar aan de andere kant, het was ook niet altijd makkelijk. Ik was achttien jaar, 1 meter 90 en was lichter dan 65 kilo."

Nog lang niet klaar met judo

Terug naar de podcastopname in de studio van RTV Purmerend. Het klinkt als een prachtig moment om te stoppen: 22 titels, waarvan twaalf keer wereldkampioen. Maar Koppe denkt nog lang niet aan stoppen. "Ik doe het omdat ik trainen leuk vind, omdat ik trainen met anderen leuk vind en ik doe het omdat ik het fysiek nog kan doen."

Het gesprek van Wesley Dekker met Hendrik Koppe is te beluisteren via je favoriete podcastplatform. Maandag is de aflevering vanaf 21:00 uur te horen bij RTV Purmerend. Via de televisie, radio of online.